Er wordt steeds meer geklaagd in Nederland, las ik laatst in een artikel. Terwijl we in feite toch best verwend zijn, ondanks de genoemde crisis mogen we niet klagen. Er is goede scholing mogelijk, we zijn tegen een niet al te royaal bedrag verzekerd voor ongevallen, we hebben recht op een inkomen en zijn door alles wat er voor ons en door ons geregeld wordt, veilig. Maar is dit wel zo? Zijn we wel echt veilig, of hebben we door alle regels een vals gevoel van veiligheid gecreëerd voor onszelf? En wat is de verhouding tussen vrijheid, regels en je veilig voelen?

De meerderheid van de mensen viert vandaag een feestje. Ze bezoeken muziekfestivals en herdenken op eigen wijze dat ons land vandaag 68 jaar geleden alweer bevrijd is. Maar wat ik niet kan laten is, om mij af te vragen waarom we vrijheid nog vieren, als we niet echt vrij zijn? Want wat betekend echt vrij zijn tegenwoordig? Ja, we zijn weliswaar niet in oorlog waar ik ontzettend dankbaar voor ben, maar we zijn wel afhankelijk van een regering die beslissingen voor Nederland maakt, en dus ook voor mensen zoals jij en ik. Er is nog steeds veel ellende op de wereld, er zijn nog steeds oorlogen, hongersnood en er is nog veel corruptie…..De kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter. Nederland is hier vaak bij betrokken, zowel op een goede als een minder goede manier. Maar zorgt meer koopkracht niet voor meer vrijheid, en dus voor meer keuzes en een gelukkiger gevoel? Is geld vrijheid? Is wonen in Nederland wel vrijheid?

Weet jij dan soms hoe het beter moet? Vroeg iemand mij laatst. Ik zei hierop eerlijk dat ik werkelijk geen betere manier wist. Hoe zou het beter of anders zou kunnen, zonder mensen al te veel teleur te stellen of te kort te doen? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat ik kritisch ben over de inhoud van het woord vrijheid. Dan mag je eigenlijk ook niet klagen als je geen betere oplossingen weet, zei de persoon die mij de vraag gesteld had. Ik denk dat er wel degelijk een onderscheid zit tussen een kritische noot ergens bij plaatsen of klagen zei ik hierop.Wij hebben de vrijheid immers om kritisch te mogen zijn, waarom deze ruimte niet gebruiken?

Je kunt als bestuurder van een land niet iedereen tevreden houden, dit realiseer ik me. Maar gek is wel dat landen waar minder zekerheid is, landen waar minder regels zijn, landen waar minder geregeld is voor het volk…….. juist in die landen worden de mensen over het algemeen als veel gelukkiger beschouwd. Ze worden ouder, en hebben niet zo de behoefte om hun bezit uit te breiden, zolang ze hun familie en zichzelf maar kunnen voeden, wordt het al gauw als een succesvolle dag beschouwd. Dit valt op te maken uit verschillende onderzoeken die zijn gedaan door magazines, kranten en studenten van de universiteit. Toch geven Nederlanders over het algemeen hun leven een beter cijfer dan de mensen die minder zekerheid hebben. Waar heeft dit mee te maken? ”Omdat Nederlanders meer keuze hebben.” Wordt er gesuggereerd in een artikel dat ik laatst las. Maar is dit wel zo? We kunnen niet zomaar een stuk grond aanwijzen en daar een huis op gaan bouwen. Daarvoor moeten we eerst naar de gemeente en bovendien een flinke som geld neertellen. Mensen die van een uitkering leven, werkloos zijn, schulden hebben of niet kunnen werken, kunnen die keuze niet maken, een lap grond kopen ligt niet bepaald binnen het budget van deze groep.

Mensen met redelijk wat geld lijken daar in tegen meer vrijheid te hebben, omdat ze de keuzes die er worden aangeboden in Nederland ook daadwerkelijk kunnen kiezen. Maar maken geld en zoveel keuzes wel gelukkig? Of houden we onszelf dit alleen maar voor? In de serie The Boardwalk Empire wordt er een heel mooi voorbeeld van vrijheid neergezet: Vrijheid kun je kopen. Mensen met meer geld, hebben meer keuze, invloed en macht. En eigenlijk is er naar mijn inziens, wanneer ik naar de serie The Boardwalk Empire kijk, nog niet zo heel veel verandert. Veel mensen kunnen niet zomaar kleren kopen of extra koekjes bij de koffie, en moeten hiervoor weloverwogen keuzes maken. Mensen met meer vermogen kunnen dit vaker wel. Je kunt niet zomaar bepalen dat je tijdens bevrijdingsfestival 2013 een flesje drinken meeneemt omdat dit toevallig goedkoper is, dit is verboden. Je moet muntjes kopen van 2,5o euro per stuk, waar sommige mensen een dag van kunnen/moeten eten. Dit maakt dus dat een bepaalde groep automatisch wordt uitgesloten, tenzij je besluit niks te kopen op zo’n dagje bevrijdingsfestival……want iets meenemen, mag niet is door onze regering voor ons op deze Bevrijdingsdag bepaald……Zou het niet mooier geweest zijn als anno 2013 het bevrijdingsfestival toegankelijk zou zijn voor iedereen die minder te besteden heeft met betrekking tot de consumpties?

Vrijheid spreek je af, is het thema dit jaar. Er is me duidelijk dat vrijheid afgesproken moet worden volgens veel mensen. Er zijn misschien ook wel bepaalde regels nodig om ons richtlijnen en houvast te geven of om te voorkomen dat het een rommeltje wordt, maar vrij zijn? Echt vrij zijn? Doen en laten waar je in hebt? Zelf een huis bouwen waar je maar wilt zonder rekening met anderen te hoeven houden? Groenten verbouwen naast je huis? 3 keer per maand uit eten gaan of gewoon wanneer je er maar zin in hebt…? Echte vrijheid, kun je volgens mij kopen, beter nog echt vrij zijn, ben je in je hart en je denken.