Skip to main content
All Posts By

Laura

Schaamte en schuld Columns

Schaamte en schuld

,,Nee, het gaat om 19 euro administratiekosten per maand.’’ ,,Wat? Dat betekent dat we dus maar zes euro per maand aflossen?’’ ,,Dat klopt.’’ De vrouw laat een lange zucht horen. Ik interpreteer hem onmiddellijk als verveling. ,,Maar ik ontvang per maand een automatische mailtje van jullie met een betaalverzoek. Dat kost 19 euro? Dat mailtje mag u wel achterwege laten, het bedrag wordt immers maandelijks automatisch afgeschreven.’’ De vrouw steekt een preek af over stallingskosten, maar ik hoor haar al niet meer. Op dit soort momenten wint de duistere kant in mij aan terrein. In gedachten breek ik haar knieschijven,…
31 augustus 2018
Tegennatuurlijk Columns

Tegennatuurlijk

In het najaar van 2017 gaf ik mij op voor een wildplukwandeling. Triomfantelijk liep ik vooraan. Ik was nieuwsgierig naar wat onze gids - een blond kindmeisje op blote voeten - ons zou vertellen. Ik nam aan dat ik niet al te veel zou opsteken van de wandeling. Mijn moeder hield zich altijd al bezig met planten en mijn vader werd groot op een boerderij. Ik leerde van hem al snel over de meedogenloosheid van de natuur. De eerste keer dat onze kat een muis op de mat van de voordeur achterliet, nam hij ons bij de hand en zei;…
25 maart 2018
Vriendschap Columns

Vriendschap

Deel 1 Ik kan mij niet herinneren ooit zo zenuwachtig te zijn geweest. Ik sta te drentelen voor de spiegel, wissel van outfit, breng morsig mascara op. Mijn haren probeer ik tevergeefs te krullen met een krultang. Helaas, ik ben niet geschikt voor apparaten die maar enigszins met warmte te maken hebben. Dit had ik als kind al. Getuige zijn de littekens op mijn achterste. Maar dat is een ander verhaal. Tot overmaat van ramp krijg ik buiten een stortbui op mijn kop, waardoor ik er meer uit zie als een verloren wasbeertje dan een verfijnd, geslaagd wezen. Godverdomme, het…
10 februari 2018
Seriemoordenaartje Columns

Seriemoordenaartje

In het midden van de straat ligt een dode kraai, er steekt een restje van een rotje uit zijn opengebarsten borstkas. Er is geen mens op straat te bekennen. In dit dorp voelen alle vakanties aan als lome zondagen. Ik rook een sigaret voor het raam, staar een tijdje naar het bultje veren op de weg. Ik vraag mij af of de vogel al dood was voordat ze hem te grazen hebben genomen. Ik denk aan een groepje kinderen verderop uit de straat. Of de lieve jongensgezichten dit zouden kunnen aanrichten. En of ze er over zouden durven opscheppen tegenover…
14 januari 2018
Hulpbehoevend Columns

Hulpbehoevend

Het is hier een totaal andere wereld. Een op zichzelf staande wereld, functionerend, met eigen regels. De gangen en kamers worden bewoond, er wordt gewerkt, geleefd, gehuild, gehoopt, gesmeekt en gebeden. In de wachtkamer van de afdeling voor interne geneeskunde neem ik plaats. Het grappige aan een streekziekenhuis is dat iedereen elkaar altijd begroet. Het maakt niet uit of het goed of slecht met je gaat, zo hoort het gewoon. Ik mompel een gesmoord 'hallo' vanuit mijn dikke trui. Ziekenhuizen doen iets met je, maken je kleiner dan je in werkelijkheid bent. Er gaat een kwartier voorbij. Een half uur,…
28 december 2017
Zijn Columns

Zijn

Ik bekijk mijzelf van een afstandje. Zaterdagavond. Er staat een dampende kop thee op de salontafel, ik heb crèmekleurige sokken aan die tot mijn knieën komen. Om mijn opgetrokken knieën heb ik een vilten deken geslagen en twee van de drie katten liggen als keurig opgerolde harige bolletjes naast mij op de bank. Het is 22.30 uur en ik denk erover om naar bed te gaan. De laatste tijd realiseer ik mij steeds meer dat mijn leven niet gelopen is zoals ik het mij had voorgesteld. Altijd is er dat knagende verlangen naar sneller, beter, meer. Het gevoel dat ik…
9 december 2017
Vluchteling Columns

Vluchteling

Wanneer ik een nors kijkende man vraag waar de lezing plaatsvindt, word ik naar een klein zaaltje aan mijn rechterhand verwezen. Het zaaltje zit bomvol met (voornamelijk) oudere mensen. Ik breng de gemiddelde leeftijd behoorlijk omlaag. Ik vraag mij meteen af wat mensen van mijn leeftijd doorgaans op hun woensdagavonden doen. Hangen ze in de kroeg? Studeren ze? Regelen ze een date via Tinder? Op zulke momenten voel ik mij van mijn leeftijd vervreemd. In de hoek van het zaaltje spot ik een bekende. Ze zwaait enthousiast, gebaart dat ik naast haar moet komen zitten. Er worden stoelen over hoofden…
12 november 2017
Bemoeizorg Columns

Bemoeizorg

Ik hoorde het nog voordat ik het zag. Tegen de tijd dat ik mij omdraaide zag ik het kind staan, een jaar of drie, betraand, een rode afdruk op haar wang als bewijs. Het echoot nu nog na in mijn oren, beroofd mij van de slaap. Ik had moeder en kind al een tijdje door de winkel zien sjokken. Toegegeven, dit kind was strontvervelend. Ik stond bij de kassa en kon moeder en kind – beide bevonden zich in het achterste gedeelte van de winkel – nog tegen elkaar horen schreeuwen. Het klonk alsof ze zich direct achter mij in…
14 oktober 2017
Vooroordeel Columns

Vooroordeel

Ik wrijf mijn handen zo onopvallend mogelijk droog aan mijn broek. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik in de gaten word gehouden. De man die voordat ik naar binnen ging zijn aankopen in zijn fietstassen stond te proppen, had mij lang aangekeken voordat hij opnieuw naar binnen was gestapt. Misschien wilde hij gewoon dat iemand hem zou redden, hem zou behoeden voor die hand nogmaals in zijn zakken, het gerinkel van de laatste euro's op de toonbank. Zelfs een kringloop kan je op den duur te veel kosten. De man komt naast mij staan. Hij doet alsof hij…
11 oktober 2017
Buren Columns

Buren

Het begon ongeveer een jaar geleden. De oude communist vroeg of ik hem wilde vergezellen naar een buurt barbecue. Alhoewel ik de meeste vieringen bewust vermijdt, zei ik hier volmondig ja op. Zo'n dag laat je het leven van de ander in sneltreinvaart zien. Je wordt gedwongen voor even uit je eigen leven te treden, je blikveld voor een paar uur te verbreden. We zitten met z'n allen rondom een knapperend houtvuur. De buiken vol, in elk hand een glas. Ik bestudeer de gezichten van de aanwezigen. Ze kletsen, zwaaien met hun glazen. Twee oudere mannen naast mij steken een…
23 september 2017