hulpbehoevend

Het is hier een totaal andere wereld. Een op zichzelf staande wereld, functionerend, met eigen regels. De gangen en kamers worden bewoond, er wordt gewerkt, geleefd, gehuild, gehoopt, gesmeekt en gebeden. In de wachtkamer van de afdeling voor interne geneeskunde neem ik plaats. Het grappige aan een streekziekenhuis is dat iedereen elkaar altijd begroet. Het maakt niet uit of het goed of slecht met je gaat, zo hoort het gewoon. Ik mompel een gesmoord 'hallo' vanuit mijn dikke trui. Ziekenhuizen doen iets met je, maken je kleiner dan je in werkelijkheid bent. Er gaat een kwartier voorbij. Een half uur,…